Monday, October 24, 2011

memori dulu

assalamualaikum,

hari ni tiba2 lemon teringat satu memori yang mcm kelakar tapi cukup mengujakan,
teringat dulu rasa teruja waktu naik form, contoh cam baru naik form 4, pergh the first few days tu sgt teruja lahh,
masing-masing mcm x percaya, dialog biasa di bilik prep

A : ehh, ak dah form 4 laaa. ehh kau pun dah form 4
B : kan, cam x percaya je kita dah form 4. weee besarnyeeee!

teiba ada announcement ---------> perhatian kepada A kelas 4 A sila ke urusetia sekarang juga !

B : wehh ada org pangil kau lahh
A : mana ada, dia panggil budak form 4 lah tadi
B : weyy, ko pahal? kita da form 4 la,, kau la yg kena panggil
A : o ye er, hahaha, lupa seketika

masing-masing gelak sakan, syok betol lah

besok pagi pergi kelas pun x abis2 lagi teruja tu, belajar benda baru, dapat cikgu baru, stokin baru, duit poket tgh byk, teruja gila nak rehat, nak pergi kantin makan nasi lemak, add begedil sekali,, pergh! sedapp
pastu kecoh2 kat kantin tegur mak cik kantin, pastu buat kecoh sendiri pulak,

habis je sekolah, balik masing-masing ada citer, ye lahh baru masuk form 4 mase tu, upper form kan,, teruja nye lebih sikit, hahaha

lagi satu feeling yg cam best ialah bila form 1 masuk, xtau kenapa tapi cam, dalam kalangan form 1 tu nanti mesti ada yg popular lebih sikit yg jadi buah mulut org, in the end kitorang pun ckp pasal that specific person, kelaka betol~~ (mcm x baik jugakk, tp tu kisah lama, hehe)

*tu agaknye keterujaan dapat junior baru-----another addition to the SLISS happy family lah kan, haha

pastu lagi satu kan, rindu sangat waktu petang,, dari jauh dah dngar bunyik motor dia,, siapa lagi kan motor nak bunyi sakan camtu
x lain x bukan
ustaz and warden terbaikk sekali USTAZ RAHIM
walau kat bilik sekali pun, rasa teruja je nak keluar n jerit,, USTAZZ!!
ustaz pun nanti bepaling and senyum comel gila
rindunyeeee----

rupanya, dah nak setahun kita tinggalkan sekolah, tingalkan uniform kita yg cute itu, tapi memori tu tepahat di hati,

*sentimental pulak tiba-tiba

but anyways, hidup mesti diteruskan, perjuangan kena mantap, buktikan budak SLISS ni hebat2 belaka
make SLISS proud! haha

*cam overdose pulak, lantaklah ye

memories made in the past with the greatest people i have ever known at the greatest place i can ever wish for will always be glued to my heart, forever and always

*ohh sedapnye ayat ku ini

tetttt-------> tammat

2 comments:

KID said...

huu sdehnyee tringt cite dulu,,tp tu r hakikat yg kite dh pergi jauh tinggalkn memori dulu,wlau hati tringin kmbali tp masa terus menolak pergi..hargai masa sekarang..haha.sentimental lak

KID said...

wah,trharunye ak bce..sob2!! yg dulu sudah brlalu, yang sekarang sedang bertandang, memori takkan berulang, yang pasti ia takkan hilang..keh3.sentimental r lak